Waarom zou je vrijwillig tijd besteden aan het werken voor een poppodium?

Na een gezellige middag op pad met een vriendin, stond ik 's avonds bij de snackbar voor mijn avondmaal, omdat ik gewoon weg geen puf meer had om zelf te koken. Ik had mijn Hedon jas aan en de dame achter de balie vroeg of ik daar werkte. Trots antwoordde ik, "ja ik werk daar als vrijwilliger". De dame antwoorden "ik zou echt niet mijn tijd vrijwillig geven om daar te werken".

Terwijl ik zat te wachten tot mijn bestelling klaar was, liet ik dat even op mij inwerken. Ik kon mij niet voorstellen dat ik iedere dag in een snackbar zou moeten werken. Ik kan wel leukere invullingen van mijn tijd bedenken dan op zaterdagavond in een snackbar staan. En dat is het verschil tussen haar wereld en de mijne.

Onder het genot van mijn niet zo gezonde maaltijd, zette ik YouTube aan en strandde op een TedTalk van Bridge Hilton, The Key to a Rich Life. De conclusie van deze talk was dat een rijk leven niet bestaat uit geld, maar uit ervaringen. Ervaringen zijn belangrijker dan geld, dat zijn de dingen waar je op terugkijkt als je op je sterfbed ligt, niet de hoeveelheid geld die er op je bankrekening staat.

En dat is wat ik kies wanneer ik mij inteken voor een bardienst bij Hedon, een ervaring. Het mooie aan deze aardbol is dat iedereen anders is, en er zijn ook mensen die geen binding hebben met muziek. Ik denk dat de dame van de snackbar daar een van is, het is niet de ervaring die zij zoekt in het leven. Dat is oké, waarschijnlijk wordt zij heel gelukkig van andere dingen. Voor mij daar en tegen is het gaan naar concerten iets magisch, als een artiest zich overlevert aan de muziek en het publiek tot stilte kan manen met de eerste tonen van de muziek. Dat is de magie.

Muziek is ook een bindmiddel, een community. De mensen die dit soort vrijwilligerswerk doen hebben een passie voor muziek, daarnaast zijn er vaak nog reden waarom mensen dit werk doen. Laat ik beginnen met de reden waarom ik ooit besloot mij bij Hedon aan te melden als vrijwilliger.

In 2017 meldde ik mij aan als vrijwilliger, enige jaren daarvoor was mijn relatie op de klippen gelopen, heb ik alle gemeenschappelijke vrienden, die later toch meer zijn vrienden bleken dan de mijne, achter mij gelaten en was ik alleen. Ik had mij voorgenomen sinds die relatie dat ik mij niet meer zou laten beperken om dingen te ondernemen, ook al moest ik ze alleen doen. Zo ging ik in 2017, ook alleen naar Lowlands. Het was een fantastische ervaring, en misschien deel ik dat nog wel eens met jullie. Ik had weinig mensen in mijn directe omgeving die van dezelfde muziek hielden als mij, en er was gewoonweg niemand die met mij mee wou naar een meerdaagsfestival.

Ik wilde graag mensen ontmoeten die net als ik regelmatig naar concerten gingen, of die het leuk zouden vinden om samen naar een festival te gaan. Onder "like-minded" mensen terechtkomen, dat was het doel. En dat doel heb ik zeker behaald, want wat ik terug heb gekregen voor die aantal uurtjes biertjes tappen in de maand, zijn ervaringen, vriendschappen en heel veel goede gesprekken. En de liefde van mijn leven.

Wat ik toen misschien nog niet toe wou geven is dat ik ook behoefte had aan sociale contacten, meer dan alleen een concert buddy. Ik ben van nature iemand die graag alleen is, die het prima vind om thuis te verdwijnen in mijn eigen wereld van mijn vele hobby's. Soms miste er gewoon iets in mijn leven, de behoefte aan sociaal contact, want mijzelf vermaken vergaat mij prima. Op een gegeven moment was Hedon voor mij een manier om te ontspannen, om heel eventjes mijn hectische drukke leven te kunnen ontvluchten.

Ondertussen zijn we al heel wat jaren verder en ben ik nog altijd vrijwilliger bij hetzelfde poppodium Hedon, Zwolle. Over de jaren heb ik meerdere vrijwilligers gevraagd waarom zij vrijwilliger zijn geworden. De antwoorden variëren, de behoefte aan sociale contacten komt ook bij anderen terug, maar ook het hebben van een bezigheid, het ontmoeten van nieuwe mensen omdat je nieuw bent in Zwolle, een outlet voor de dagelijkse beslommeringen of simpel als een jumpstart voor een carrière in de muziekindustrie, zijn redenen die mensen hebben gegeven. Aan de basis daarvan ligt de voorliefde voor muziek, maar er liggen zoveel emoties en ervaringen onder.

Als vrijwilliger krijg je ook een soort van vergoeding in de vorm van consumpties en concertkaartjes, maar dat is niet waar de meeste mensen het uiteindelijk voor zullen doen. Dat is slechts een leuke bijkomstigheid, de ervaringen en sociale contacten zullen de dingen zijn die mensen met zich zullen herinneren. Zoals de TedTalk mij al leerde, ervaringen zijn waardevoller dan geld.